herbu Junosza (23.02.1865 - 12.01.1932), właściciel majątku Klice (pow. ciechanowski), rolnik, działacz społeczny i polityczny.
Syn Pauliny Bojanowskiej, wł. Majątku Klice, zakupionego od szwagra Faustyna Mościckiego, i Julii ze Świętochowskich. Urodzony we Włókach (pow. płocki).
Rodzeństwo:
1. Henryk (z Humięcina)
2. Zygmunt (z Bądkowa)
3. Ignacy (z Gruduska)
4. Maria Płoska (z Pałuk)
5. Wanda Olszewska (żona lekarza z Ciechanowa)
6. Joanna Olszewska
Michał Ignacy Bojanowski ukończył gimnazjum w Płocku, był studentem Instytutu Rolniczo-Leśnego w Puławach, relegowany w 1887 za działalność patriotyczną bezpośrednio przed otrzymaniem dyplomu.
Michał Ignacy Bojanowski, Władysław Płoski i Antoni Hempel w 1888 wzięli w dzierżawę donację - majątek Wrogocin (pow. płocki), prowadząc na zasadach zbliżonych do spółdzielczych postępowe gospodarstwo rolne, razem z pracownikami wykonując prace fizyczne i dzieląc się z nimi zyskami. Jednocześnie krzewili oświatę i uprawiali działalność patriotyczną wśród pracowników i włościan, za co zostali aresztowani, a Michał Ignacy Bojanowski i Płoski skazani na karę więzienia, którą odbyli w Petersburgu. Po powrocie w 1892 do kraju Michał Ignacy Bojanowski osiadł w przejętym od ojca majątku Klice (pow. ok. 400 ha) działając społecznie w kółkach rolniczych, spółkach handlowych i kredytowych, oświacie, jako prezes wydziału kółek rolniczych w Okręgowym Tow. Rolniczym i delegat do Gubernialnego Tow. Rolniczego w Płocku. Był przewodniczącym Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej w Ciechanowie i członkiem Zarządu Syndykatu Rolniczego, od 1899 członkiem Towarzystwa Oświaty Narodowej i Polskiej Macierzy Szkolnej.
Za działalność patriotyczno-oświatową i walkę o stosowanie języka polskiego w samorządzie gminnym w 1905 skazany został na grzywnę i opuszczenie kraju na okres kilku miesięcy. W 1914 był członkiem Gubernialnego Komitetu Obywatelskiego, w 1916 powołany do mławskiego sejmiku - organu samorządu terytorialnego. W 1917 komisarz wyborczy na okręg ciechanowski w wyborach do Rady Stanu. W tymże roku powołany do organizowania samopomocy ziemiańskiej. Członek Ligi Narodowej i Rady Naczelnej tej Ligi, w 1907 został posłem do II Dumy. W latach 1919 - 1922 z ramienia Związku Ludowo-Narodowego był posłem do Sejmu Ustawodawczego, a w latach 1922 - 1928 senatorem. Po 1928 był we władzach Stronnictwa Narodowego.
Zmarł w Klicach, pochowany w grobie rodzinnym w Lekowie w pow. ciechanowskim.
Żona: Jadwiga z Rudowskich z majątku Rumoka w pow. młaskim.
Dzieci:
1. Stanisław (z Jarlut Małych);
2. Jan (z Lipy);
3. Tadeusz (ze Żbik);
4. Jadwiga Świderska (z Mzurowa k. Myszkowa),
wnuki: a)Zbigniew - poległ w Powstaniu Warszawskim, b) Krystyna, c) Jan;
5. Maria Zawadzka (z Chrzanowa),
wnuki: a) Tadeusz, b) Andrzej;
6. Szymon (ur. 1902, zginął w Katyniu), porucznik,
wnuki: a) Michał, b) Ewa;
7. Michał;
8. Zofia Wyszyńska.
Dok.: PSB; T.Oracki, Leksykon sławnych Mazowszan, Ciechanów 1977, E. Lewandowski, B.E. Paczyńska, Mazowszanie zasłużeni dla nauki i techniki, Ciechanów 1987; T. Świecki, F. Wybult, Mazowsze Płockie w czasach wojny światowej i powstania Państwa Polskiego, Toruń 1932; Lista Katyńska.
Opracowała: Jadwiga Lutyńska
Opublikowane: ZIEMIANIE POLSCY XX WIEKU, Życiorysy; Wydawnictwo ARBOR- DiG, Warszawa 1992
podatku dla Magdy Targońskiej z domu Zawadzka chorej na stwardnienie rozsiane. więcej ...
Brunon, Go¶cisława, Jadwiga, Sewer, Tekla, Teresa